Page 115 - Vahid Rzayev
P. 115

113




                  17.08.2015
                  ***

                  O biri Dünyaya, qayıdış...
                  Dünyasını dəyişən canlı, İnsan, əgər özünün, xəstəlikləri nəticəsində, Yer üzünü tərk
                  edirsə, o, həmin “xəstəliyi” - özü ilə, o biri Aləmə, apara bilir?

                  Yox, apara bilmir!
                  Çünki  İnsan,  Bəşər,  Canlı,  Cismində  olan,  bütün  bioloji  xəstəlikləri,  anatomik
                  qüsurları, bu Yer aləmində qoyaraq, o, biri Aləmə, qalxır, yüksəlir!

                  Özü ilə, yaddaş payı, İşıq payı ilə, (ruhi işıq), qayıdır, bu, Yer üzündən!
                  O biri Aləmə, bu Material aləmdən, heç bir bioloji pay qədərini, daşınması, mümkün,
                  deyil!

                  Ona görə ki, O, Aləm, Material Aləm, deyil!

                  Yer aləmində, alınan, bəhrələnən, “paylar”- Yer aləmində, qalar!
                  Kainatdan,  Yaranışa  Ayrılmış  İşıq  Payı,  (ruhi  İşıq),  bir  də,  Yer  aləmində  yığılmış,
                  toplanmış, etdikləri, nail olduqları, hər fərdin öz yaddaş Payında, O, Aləmə, aparılır!

                  18.08.2015
                  ***

                  Ürək və qan...
                  Canlının vücudu, o, qədər dəqiq və o qədər, artıq ehtiyat, (resurs), qədəri ilə Yaradılıb
                  ki, canlının anatomik üzvü olan, Ürək yox, vücudda olan qan qədəri, (İnsanda 5-litr),
                  canlı, edir!

                  Çünki, ürək qanı, işlək etmir!

                  Qan, Ürəyin özünü, işlək edir!
                  Canlını, İnsanı, hansısa bir, mərhələdə, Qan və yaxud, Ürək tərk etmir ki, o, Canlı,
                  Yer həyatı ilə, vidalaşsın!

                  Canlının, Yer üzünü tərk etməsinə, Ona ayrılmış olan, “İşıq payı, (Ruhi İşıq)”, tərk
                  edir ki, insan da, canlı da, onda Yer üzünü, tərk edir!
                  Əgər, İnsanın var olmasını, canlı edən, daxili anatomik olan, Ürək olsa idi, onda, ilk
                  Bəşərdən bu günkü Bəşərə kimi, bu Yer insanları, elə materialdan, elə bir quruluşlu,
                  elə həcmli, elə tutumlu, bir Ürək, “icad”- edərdi ki, onun dayanıb, tükənib, “ölməsi
                  də”, mümkünsüz olardı!

                  Onunla da, bu İnsan, bütün Bəşəriyyət, Yer üzündə, “əbədi”- İnsan olaraq, qalardı!
                  Daha,  “ölməklə”,  “ölümlü  İnsan”,  olmazdı  və  “dirilik  almasını”  da,  nağıllarda
                  axtarmazdı, o nağılı, deməzdi!
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120